We zijn weeral 3 maanden verder en het is het nog eens tijd om naar het CEPRA te gaan. Mama en papa zien er zoals elke keer weer erg tegen op, zeker nu ze weten dat waarschijnlijk het zitten zal besproken worden.

Omdat het vandaag weer zo'n dag is dat je liever vergeet, met al die confrontaties, beslissingen, dacht mama mij een gepast T-shirt aan te geven. Deze heb ik al enkele maanden geleden gekregen van moetje, maar was nog steeds te groot. Nu ook nog hoor, maar  voor vandaag mag ik het aan, want die mooie woorden hebben we nodig.

We mogen weer bij Nele de kine en zoals verwacht wil ze zien of ik nu op 9 maanden zelfstandig kan zitten. Oeps, nee, ik kan nog niet zitten, ik heb hard geoefend maar dat lukt me nog steeds niet. 

Ik vond dat Nele mij niet veel oefeningen liet doen. Voor haar was het duidelijk, ik heb een zitschelp nodig. Mama en papa wisten ondertussen wel wat dat was. Eigenlijk is dat een schelp/stoel waar ik helemaal word in ondersteund, zoals een rolstoel, maar dan zonder wielen, wel dezelfde zetel.

'Those who don't believe in magic will never find it'

Ok, dat was het dan voor Nele, dat was alles dat ze wilde zien. Vind ik toch niet leuk hoor, ik heb op al mijn andere oefeningen ook hard geoefend en die kan ik je niet tonen.

Ach ja, op naar Dr. Kenis. Daar bespreken mama en papa hoe het gaat met mij. De medicatie wordt aangehaald, maar ook dit blijft allemaal hetzelfde. 

Mama en papa vonden het een goed idee om te wachten met mij eten te geven tot na de doktersbezoeken. Ik had dus wel reuzehonger want het was al een poosje na de middag. Ik heb me dan ook fel laten horen daar in de doktersruimte. Ik denk wel dat mama het door had waarom ik zo aan het roepen was, jaja, zie hier dokter, roepen kan ik ook!

Voila, dat is ook weeral achter de rug. Ocharme mama en papa, wat horen ze niet graag dat ik toch richting een zitschelp zal evalueren. Ik doe zo mijn best, maar motorisch zal ik nooit sterk zijn. Misschien is de zitschelp tijdelijk, misschien voor altijd, dat kan ik niet zeggen, ik kan enkel mijn best doen en jullie moeten in mij blijven geloven, ik kom er wel.